مطالعه کیفی: تجربه زنان از یائسگی

زمینه و هدف: چگونگی درک زنان از یائسگی بستگی به هنجارهای فرهنگی، عوامل اجتماعی و دانش فردی درباره یائسگی دارد. با توجه به مشکلات عدیده این دوران، مطالعه حاضر با هدف کشف و تفسیر تجربه زنان ایرانی از یائسگی انجام شده است. مواد و روش ها: چهارده زن یائسه که برای تفریح در پارک های عمومی حاضر بودند، بعد از آگاهی از هدف پژوهش و با امضای رضایت نامه درباره تجربه بالینی شان مورد مصاحبه قرار گرفتند. مصاحبه ها با سوالات نیمه ساختار یافته، ضبط و سپس به صورت مکتوب در آمد. داده ها با استفاده از روش پدیدارشناسی ون منن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بعد از اشباع یافته ها مطالعه خاتمه یافت. یافته ها: مهم ترین تجربه بالینی زنان از یائسگی که در این مطالعه ظهور یافت، مضمون رویداد فیزیولوژیک و محرومیت بود. همچنین زیر مضمون های حاصل از آن شامل پیمودن روند طبیعی خلقت، آمادگی رویارویی، شفابخشی قاعدگی، زنانگی و جوانی، و نیز افق روشن به آینده است که توصیف کننده و بسط دهنده مضمون های اصلی می باشند. نتیجه گیری: زنان با توجه به نگرش متفاوت شان از یائسگی در نهایت، بروز این پدیده را طبیعی تلقی می کنند اما نگرانی از وقوع عوارض آن، کیفیت زندگی شان را تحت تاثیر قرار می دهد.